bağlanmaq

bağlanmaq
1. «Bağlamaq»dan məch. Həyətin küncündə, çardağın altında bir çılpaq ağ at bağlanmışdı. C. M.. Bahadır atlar bağlanan yerə gedib gördü ki, Novruz xoruldayır. N. N.. // Bitmək, bitmiş olduğu elan edilmək. İclas bağlandı.
2. qayıd. Qapanmaq, qıfıllanmaq, kilidlənmək. Qapı bağlandı. Evdə bağlanıb bayıra çıxmamaq.
3. məc. Vurulmaq, aşiq olmaq, məftun olmaq, bənd olmaq. Füzuli zülfünə bağlandı, əmma öylə incəldi; Ki, guya zəf onu həm zülfünə bir tari-mu eylər. F.. Nəriman qəlbi ilə nişanlısına nə qədər bərk bağlandığını düşündü. M. C..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • bağlanma — «Bağlanmaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bağlanmış — «Bağlanmaq»dan f. sif. Bağlanmış qıfıl. Bağlanmış idarə. Bağlanmış yara. Sahilə bağlanmış qayıq. – Hər iki gözü möhkəm bağlanmış bu heybədə ya fəsəli, ya da qoz halvası olmalı idi. M. Hüs …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qapanmaq — f. 1. Bağlanmaq, kilidlənmək. Pəncərələrin hamısı qapanmışdır. – Qapılar örtülüb qapanmışdır. A. S.. 2. Örtülmək (açıq şey haqqında). Elə bil düşdüyü bəlanı qanır; Yenidən gözləri yenə qapanır. A. S.. 3. Buludla örtülmək, tutulmaq, çulğalanmaq.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bənd — 1. is. <fars.> 1. anat. Skelet sümüklərinin oynaq yerləri; buğum, məfsəl. Barmaqların bəndləri. Bəndləri ağrımaq. Bəndləri qırılmaq. – <Qazan xan> başında, bədəninin bəndlərində bir ağırlıq və sızıltı duydu. M. Rz.. 2. Müxtəlif… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • zəncirlənmək — məch. 1. Zəncirlə bağlanmaq, zəncir vurulmaq; bağlanmaq. Dar meydanda aslanın da zəncirlənər əl ayağı. S. V.. Yatdığı yerdən hürə hürə sıçrayan, tut ağacı kölgəsində zəncirlənmiş (f. sif.) Alabaşa acıqlanıb, sonra da Şahbəy Sirata qışqırdı. . Ə.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bandaqlanmaq — məch. Bandaq bağlanmaq, qışa saxlanmaq üçün saplağından uzun ipə bağlanmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • boğçalanmaq — məch. Boğça şəklində bağlanmaq, boğçaya qoyulub bağlanmaq. ◊ Paltarı boğçalanmaq – ölmək. Qızılgül axçalandı; Dərmədim axçalandı; Sənə kimlər qarğadı; Paltarın boğçalandı. (Bayatı) …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bəsarət — bax bəsirət. Bəsarəti bağlı olmaq (bağlanmaq) – qafil olmaq, həqiqəti görməmək, gözü bağlanmaq, başa düşməmək, gözü bağlı olmaq. <Qasım:> Adamın bəsarəti bağlananda bağlanır. Ə. H …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • isinişmək — 1. qarş. Bir birinə alışmaq, bir birinə öyrəşmək, bir birinə bağlanmaq. 2. f. Öyrəşmək, alışmaq, bağlanmaq. . . Zira ki <Əzim> hər kəsdən qaçır, kimsəyə isinişmək istəmirdi. A. Ş.. <Dərviş:> Dayı, bir az da qal, şəhər məişətinə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”